جراحی پرینورافی: چه کسانی به آن نیاز دارند و چگونه به بهبود سلامت کف لگن کمک می‌کند

جراحی پرینورافی یکی از روش‌های مهم و مؤثر برای زنانی است که پس از زایمان، به‌دلیل آسیب‌های پرینه یا ضعف […]

showing a woman wearing leg sleeves after per

جراحی پرینورافی یکی از روش‌های مهم و مؤثر برای زنانی است که پس از زایمان، به‌دلیل آسیب‌های پرینه یا ضعف عضلات کف لگن، دچار ناراحتی، تغییرات ساختاری یا مشکلات عملکردی در ناحیه تناسلی شده‌اند.
اگرچه نام این جراحی ممکن است پزشکی و پیچیده به نظر برسد، اما هدف آن بسیار ساده و انسانی است: بازگرداندن عملکرد طبیعی بدن، افزایش راحتی و بهبود کیفیت زندگی زنان.

پرینورافی برای بسیاری از زنانی که پس از زایمان یا گذر زمان با مشکلاتی مانند شلی پرینه، درد هنگام رابطه جنسی، نشت ادرار خفیف یا احساس “باز بودن” واژن مواجه می‌شوند، یک راهکار درمانی مؤثر محسوب می‌شود. در این مقاله، به‌صورت کامل و قابل فهم بررسی می‌کنیم که پرینیورافی چیست، چه کسانی به آن نیاز دارند، و چگونه به سلامت کف لگن کمک می‌کند.

پرینورافی چیست؟

پرینیورافی به معنای ترمیم  پرینه است؛ ناحیه‌ای بین واژن و مقعد که نقش بسیار مهمی در حمایت از کف لگن دارد.
در این جراحی:

  • عضلات آسیب‌دیده یا پاره‌شده‌ی پرینه دوباره به هم نزدیک می‌شوند

  • بافت‌های شل یا کشیده‌شده اصلاح می‌شوند

  • اسکارها (جای بخیه یا پارگی قدیمی) برداشته یا ترمیم می‌شوند

  • دهانه واژن تقویت می‌شود

این جراحی برخلاف «پرینیوپلاستی» که بیشتر جنبه زیبایی دارد، عمدتاً کارکردی و درمانی است و کمک می‌کند:

  • قدرت عضلانی کف لگن برگردد

  • دهانه واژن پایدارتر شود

  • درد و ناراحتی از بین برود

  • عملکرد جنسی بهبود یابد

به همین دلیل جراحی پرینورافی به یکی از رایج‌ترین روش‌ها برای ترمیم آسیب‌های دوران زایمان تبدیل شده است.

Anatomy and place of perineum undergoing perrineurhaphy surgery

چه کسانی به جراحی پرینورافی نیاز دارند؟

 جراحی پرینورافی معمولاً برای زنانی انجام می‌شود که دچار آسیب‌های پرینه، اختلالات عملکردی کف لگن، یا مشکلات ساختاری در ناحیه واژن هستند. مهم‌ترین موارد شامل :

۱. پارگی‌های پرینه پس از زایمان

زایمان طبیعی به‌خصوص در شرایط زیر می‌تواند باعث پارگی شدید پرینه شود:

  • نوزاد درشت

  • زایمان سریع

  • استفاده از فورسپس یا وکیوم

  • اپیزیوتومی (برش پرینه)

این پارگی‌ها همیشه به‌طور صحیح ترمیم نمی‌شوند.

علائم معمول شامل:

  • باز شدن یا گشاد شدن دهانه واژن

  • درد هنگام رابطه جنسی

  • درد هنگام نشستن یا ورزش

  • باقی ماندن اسکارهای حساس

  • احساس ضعف یا “شل بودن” پرینه

پرینیورافی این آسیب‌ها را اصلاح می‌کند و عضلات را به حالت طبیعی بازمی‌گرداند.

۲. ضعف کف لگن

ضعف عضلات کف لگن می‌تواند باعث:

  • احساس گشادی واژن

  • کاهش لذت جنسی

  • بی‌اختیاری خفیف ادرار

  • افتادگی خفیف اندام‌های لگنی

  • ناتوانی در نگه داشتن تامپون

شود.

پرینیورافی با تقویت پرینه باعث بهبود علائم و افزایش قدرت نگه‌دارنده‌ی لگن می‌شود.

۳. درد هنگام رابطه جنسی (دیسپارونیا)

اگر اسکار یا بافت‌های آسیب‌دیده پرینه به‌درستی ترمیم نشده باشند، می‌توانند باعث:

  • درد

  • سوزش

  • حالت “گیره شدن”

  • کشیدگی غیرطبیعی

در رابطه جنسی شوند.

جراحی پرینورافی با اصلاح این بافت‌ها، درد را کاهش داده و رابطه جنسی را راحت‌تر می‌کند.

۴. دهانه واژن باز یا گشاد

برخی زنان پس از زایمان دچار:

  • خروج صدا از واژن (واژینال وین)

  • احساس باز بودن دهانه واژن

  • کاهش کنترل عضلات پرینه

  • تغییرات ظاهری ناخوشایند

می‌شوند.

پرینیورافی دهانه واژن را تقویت و پایدار می‌کند.

۵. اسکارهای دردناک یا غیرطبیعی اپیزیوتومی

گاهی محل بخیه زایمان به‌صورت:

  • برجسته

  • نامنظم

  • حساس به لمس

  • دردناک

بهبود می‌یابد.

با پرینورافی می‌توان این اسکارها را اصلاح و بافت را یکدست کرد.

۶. تغییرات ناشی از افزایش سن

با گذشت زمان:

  • بافت‌ها نازک می‌شوند

  • کلاژن کاهش می‌یابد

  • هورمون‌ها تغییر می‌کنند

و پرینه ضعیف‌تر می‌شود.

پرینیورافی می‌تواند به بازسازی بافت و بهبود عملکرد کمک کند حتی اگر زایمان علت اصلی نبوده باشد.

جراحی پرینورافی چگونه به بهبود سلامت کف لگن کمک می‌کند؟

پرینورافی فقط یک جراحی ترمیمی ساده نیست؛ بلکه تأثیرات عمیقی بر سلامت عملکردی لگن، کیفیت زندگی و رفاه جنسی دارد. بسیاری از زنان پس از انجام این جراحی گزارش می‌دهند که سال‌ها مشکلاتی داشته‌اند که تصور می‌کردند «عادی» است، اما با ترمیم مناسب، بهبود چشمگیری در عملکرد بدن خود احساس می‌کنند.

در ادامه، مهم‌ترین مزایای پرینیورافی را بررسی می‌کنیم:

۱. تقویت حمایت عضلات کف لگن

پرینه یکی از اصلی‌ترین ساختارهای حمایتی برای:

  • مثانه

  • رحم

  • رکتوم

است. آسیب یا ضعف این ناحیه، می‌تواند باعث:

  • افتادگی خفیف اندام‌های لگنی

  • فشار هنگام فعالیت

  • احساس ناپایداری

  • مشکلات عملکردی

شود.

پرینیورافی با اصلاح ساختارهای پشتیبان و نزدیک کردن دوباره عضلات، پایه‌ی کف لگن را تقویت می‌کند. این کار می‌تواند:

  • کنترل ادرار را بهبود دهد

  • احتمال افتادگی را کاهش دهد

  • احساس «سنگینی» یا فشار لگنی را کمتر کند

۲. بهبود عملکرد جنسی

بسیاری از زنان بعد از زایمان یا با گذشت زمان، دچار تغییرات ساختاری می‌شوند که بر حس و لذت جنسی تأثیر می‌گذارد. پرینیورافی می‌تواند:

  • احساس گشادی را کاهش دهد

  • تماس عضلات کف لگن در هنگام رابطه را افزایش دهد

  • اسکارهای دردناک را برطرف کند

  • اعتمادبه‌نفس جنسی را بهبود دهد

نتجه این فرآیند، افزایش راحتی و لذت جنسی است.

۳. اصلاح شلی و باز بودن دهانه واژن

این مشکل بسیار رایج است ولی بسیاری از زنان از بیان آن خجالت می‌کشند.

علائم رایج عبارت‌اند از:

  • ورود هوا به واژن (واژینال وین)

  • احساس باز بودن یا نبود کنترل

  • کاهش اصطکاک در رابطه جنسی

  • مشکل در نگه داشتن تامپون

با ترمیم مناسب، دهانه واژن:

  • باریک‌تر

  • پایدارتر

  • و عملکردی‌تر

می‌شود.

۴. کاهش دردهای مزمن پرینه

وجود بافت اسکاری یا ترمیم نامناسب می‌تواند باعث:

  • درد هنگام نشستن

  • درد هنگام رابطه جنسی

  • درد هنگام ورزش

  • احساس کشش یا سوزش

شود.

جراحی پرینورافی با بازسازی بافت و حذف ساختارهای آسیب‌دیده، دردهای مزمن پرینه را کاهش می‌دهد.

۵. بهبود قابل توجه کیفیت زندگی

بسیاری از زنان پس از جراحی اظهار می‌کنند که احساس می‌کنند «دوباره بدن‌شان به حالت طبیعی برگشته»، و این تجربه به شکل‌های مختلف نمود دارد:

  • افزایش اعتماد به‌نفس

  • بهبود روابط زناشویی

  • راحتی بیشتر هنگام ورزش

  • رفع مشکلات آزاردهنده روزمره

  • بازگشت حس طبیعی بدن

پرینیورافی تنها یک جراحی نیست؛ یک جراحی بازگرداننده کیفیت زندگی است.

مراحل انجام جراحی پرینورافی

این جراحی معمولاً بین ۳۰ تا ۶۰ دقیقه طول می‌کشد و بسته به شرایط بیمار، با یکی از روش‌های بی‌حسی زیر انجام می‌شود:

  • بی‌حسی موضعی

  • بی‌حسی نخاعی

  • بیهوشی عمومی (کمتر رایج)

مراحل اصلی جراحی:

  1. بررسی وضعیت بافت‌های اسکار و آسیب‌دیده

  2. برداشتن یا اصلاح بافت‌های غیرطبیعی

  3. نزدیک کردن و ترمیم عضلات پرینه

  4. تقویت دهانه واژن

  5. بخیه‌زدن دقیق با نخ‌های قابل جذب

بیمار معمولاً همان روز مرخص می‌شود.

دوران بهبود پس از پرینورافی

دوران نقاهت این جراحی نسبتاً کوتاه و قابل تحمل است.

توقعات معمول پس از جراحی:

  • تورم خفیف طی ۱–۲ هفته

  • درد خفیف قابل کنترل با دارو

  • بازگشت به کارهای روزمره طی چند روز

  • نیاز به مراقبت‌های بهداشتی در محل جراحی

بایدها و نبایدها:

تا ۶–۸ هفته باید از موارد زیر اجتناب کرد:

  • رابطه جنسی

  • ورزش سنگین

  • دوچرخه‌سواری

  • استفاده از تامپون

  • سونا و حمام داغ

  • بلند کردن اجسام سنگین

بهبود کامل معمولاً ۶ تا ۱۲ هفته طول می‌کشد.
اغلب بیماران طی ۴ هفته اول، بهبود قابل توجهی در علائم خود احساس می‌کنند.

برای انتخاب بهترین متخصص جهت انجام پرینیورافی، مراجعه به پزشکان با تجربه در حوزه زنان، زایمان و ترمیم کف لگن اهمیت زیادی دارد.
می‌توانید فهرست متخصصان زنان و زایمان انجام دهنده عمل پرینورافی را در طبیبو مشاهده کنید:


پرسش‌های متداول 

۱. آیا پرینورافی همان پرینیوپلاستی است؟

خیر. پرینیورافی یک جراحی درمانی و عملکردی است که عضلات و بافت‌های پرینه را ترمیم می‌کند، در حالی که پرینیوپلاستی بیشتر ظاهری و زیبایی بوده و بر شکل دهانه واژن تمرکز دارد.

۲. دوره نقاهت پرینورافی چقدر طول می‌کشد؟

اغلب زنان طی چند روز به فعالیت‌های سبک بازمی‌گردند.
اما بهبودی کامل بین ۶ تا ۱۲ هفته طول می‌کشد و رابطه جنسی باید حداقل ۶–۸ هفته به تعویق بیفتد.

۳. آیا جراحی پرینورافی می‌تواند لذت جنسی را بهبود دهد؟

بله. با ترمیم عضلات پاره‌شده و بهبود ثبات دهانه واژن، بسیاری از زنان افزایش راحتی، کاهش درد و افزایش حس جنسی را تجربه می‌کنند.

۴. آیا پرینیورافی افتادگی رحم یا مثانه را درمان می‌کند؟

پرینیورافی می‌تواند حمایت کف لگن را تقویت کند اما روش اصلی درمان افتادگی متوسط یا شدید نیست.
در موارد شدید، جراحی‌های تکمیلی لازم است.

۵. آیا این جراحی فقط برای زنانی است که زایمان داشته‌اند؟

خیر.
اگرچه زایمان مهم‌ترین علت آسیب پرینه است، اما:

  • افزایش سن

  • افت هورمون‌ها

  • آسیب‌های قبلی

  • اسکارهای نامناسب

نیز می‌توانند باعث نیاز به پرینیورافی شوند.

۶. آیا جراحی پرینورافی خطرناک است؟

خطرات معمولاً خفیف و نادر هستند و ممکن است شامل موارد زیر باشند:

  • تورم یا درد موقت

  • عفونت (نادر)

  • حساسیت در محل بخیه

  • اسکار بیش از حد یا تنگی زیاد (در صورت تکنیک نامناسب)

انتخاب پزشک باتجربه، احتمال بروز عوارض را به حداقل می‌رساند.


منابع 

  1. Abdool Z, Thakar R, Sultan AH. Postpartum perineal muscles: clinical relevance and management. International Urogynecology Journal.

  2. Royal College of Obstetricians and Gynaecologists (RCOG). Perineal trauma and pelvic floor repair guidelines.

  3. American Urogynecologic Society (AUGS). Pelvic floor dysfunction and reconstructive surgery recommendations.

  4. Cleveland Clinic. Perineorrhaphy and pelvic floor repair information.

  5. Journal of Obstetrics and Gynecology Research. Outcomes of perineal repair surgery.

( لطفا با مشارکت در این بخش ما را در ارائه خدمات بهتر یاری فرمایید )

رتبه شما (5 ستاره بالاترین و 1 کمترین) *

خلاصه

Your Health, Our Happiness
Tabeebo