روماتیسم مفصلی

آرتریت روماتوئید یک بیماری خودایمنی مزمن و سیستمیک است که در درجه اول مفاصل را درگیر می‌کند. برخلاف آرتروز که نوعی فرسایش مفصلی است، در این بیماری سیستم ایمنی بدن به اشتباه به بافت‌های سالم خودی حمله می‌کند.

مکانیسم بیماری:

  • حمله سیستم ایمنی به غشای سینوویوم (پوشش داخلی مفاصل)

  • ایجاد التهاب مزمن در مفاصل

  • تخریب پیشرونده غضروف و استخوان

  • ایجاد تغییر شکل و ناهنجاری در مفاصل

علائم و نشانه‌ها:

علائم مفصلی:

  • درد و تورم مفاصل به‌ویژه در مفاصل کوچک دست و پا

  • خشکی و سفتی صبحگاهی که بیش از 30 دقیقه طول می‌کشد

  • احساس گرمی و قرمزی در مفاصل درگیر

  • درگیری متقارن مفاصل در دو سمت بدن

علائم عمومی:

  • خستگی شدید و ضعف عمومی

  • تب درجه پایین

  • کاهش وزن و بی‌اشتهایی

  • ایجاد ندول‌های روماتوئید (برجستگی‌های زیرپوستی)

عوارض احتمالی:

  • درگیری سایر اندام‌ها (ریه، قلب، چشم، پوست)

  • افزایش خطر بیماری‌های قلبی-عروقی

  • پوکی استخوان

  • سندرم تونل کارپال

تشخیص بیماری:

  • معاینه بالینی توسط روماتولوژیست

  • آزمایش‌های خون (فاکتور روماتوئید، Anti-CCP, CRP, ESR)

  • تصویربرداری (رادیوگرافی، سونوگرافی، MRI)

  • ارزیابی میزان فعالیت بیماری

گزینه‌های درمانی:

داروها:

  • داروهای تعدیل‌کننده بیماری (DMARDs) مانند متوترکسات

  • داروهای بیولوژیک (مهارکننده‌های TNF)

  • داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs)

  • کورتیکواستروئیدها با دوز پایین

درمان‌های غیردارویی:

  • فیزیوتراپی و کاردرمانی

  • ورزش‌های مناسب (شنا، پیاده‌روی)

  • استفاده از اسپلینت و وسایل کمک‌کننده

  • مدیریت وزن و تغذیه مناسب

نکات مهم مدیریت بیماری:

  • شروع سریع درمان برای پیشگیری از آسیب مفصلی

  • پیگیری منظم و کنترل مداوم بیماری

  • توجه به سلامت عمومی و سبک زندگی

  • خودمراقبتی و شناخت علائم هشداردهنده

  • واکسیناسیون به موقع به دلیل کاهش ایمنی

پیش آگهی:

با تشخیص به موقع و درمان مناسب، اکثر بیماران می‌توانند:

  • به زندگی عادی خود ادامه دهند

  • از پیشرفت بیماری جلوگیری کنند

  • عملکرد مفاصل خود را حفظ کنند

  • کیفیت زندگی مطلوبی داشته باشند

این بیماری نیاز به درمان طولانی‌مدت و پیگیری مستمر دارد، اما با مدیریت صحیح می‌توان آن را به خوبی کنترل کرد.

فیلترها
5 نتیجه