فلوشیپ صرع

فلوشیپ صرع یک دوره تخصص فرعی (فوق تخصصی) پس از اتمام رزیدنتی نورولوژی (مغز و اعصاب) است که با هدف تربیت متخصصان مجرب در زمینه تشخیص، مدیریت و درمان پیشرفته بیماری صرع و اختلالات تشنجی طراحی شده است.

این دوره تکمیلی که معمولاً به مدت یک تا دو سال به طول می‌انجامد، برای متخصصان مغز و اعصابی است که قصد دارند دانش و مهارت خود را در مواجهه با چالش‌برانگیزترین موارد صرع، از جمله صرع مقاوم به دارو ، به سطحی پیشرفته برسانند.

اهداف و سرفصل‌های آموزشی فلوشیپ صرع

در طول این دوره، پزشکان (که فلوشیپ نامیده می‌شوند) آموزش‌های عمیق و عملی در حوزه‌های زیر دریافت می‌کنند:

کاربرد بالینی ابزارهای تشخیصی پیشرفته:
- تفسیر تخصصی نوار مغزی (EEG) و به ویژه مانیتورینگ طولانی مدت ویدئو-EEG در بخش مخصوص صرع.
- تحلیل پیشرفته تصویربرداری‌های مغزی (مانند MRI با پروتکل مخصوص صرع) برای شناسایی کانون‌های تشنج.
- استفاده از ارزیابی‌های عصبی-روان‌شناختی برای بررسی تأثیر تشنج و داروها بر عملکردهای شناختی.
تدوین برنامه‌های درمانی شخصی‌سازی شده:
- انتخاب هوشمندانه و مدیریت داروهای ضد تشنج جدید و قدیمی با کمترین عوارض جانبی.
- ارزیابی دقیق بیماران برای تعیین نامزدهای مناسب جراحی صرع (مانند برداشت کانون تشنج یا لوبکتومی).
- آشنایی کامل با روش‌های درمانی نوین مانند تحریک عصب واگ (VNS) و تحریک عصبی پاسخگو (RNS).
مدیریت جامع بیمار:
- کسب تجربه عملی در مدیریت موارد پیچیده صرع مقاوم به دارو.
- ارائه مراقبت‌های جامع و بلندمدت برای بیماران مبتلا به صرع مزمن و بهبود کیفیت زندگی آنان.

پژوهش و نوآوری در فلوشیپ صرع

بخشی اساسی از این دوره به فعالیت‌های پژوهشی اختصاص دارد. فلوشیپ‌ها در پروژه‌های تحقیقاتی مربوط به مکانیسم‌های ایجاد صرع، داروهای جدید و روش‌های درمانی نوین مشارکت می‌کنند تا سهمی در پیشرفت این حوزه تخصصی داشته باشند.