آرنج تنیس‌بازان که با نام علمی اپی‌کندیلیت جانبی شناخته می‌شود، یک آسیب ناشی از استفاده بیش‌ازحد است که باعث التهاب و پارگی‌های میکروسکوپی در تاندون‌های متصل‌کننده عضلات ساعد به برجستگی استخوانی در قسمت خارجی آرنج می‌شود. برخلاف نام آن، این شرایط هر دو گروه ورزشکاران و غیرورزشکاران را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
علل اصلی و عوامل خطر
فعالیت‌های حرکتی تکراری:
ورزش‌های راکتی (تنیس، اسکواش، بدمینتون)
تمرینات وزنه و بدنسازی
ورزش‌های پرتابی (بیسبال، نیزه‌اندازی)
خطرات شغلی:
استفاده از کامپیوتر و تایپ
کارهای ساختمانی (چکش‌زنی، پیچ‌گوشتی)
نقاشی و دکوراسیون
تعمیرات مکانیکی
سایر عوامل مؤثر:
تکنیک یا تجهیزات نامناسب در ورزش
افزایش ناگهانی شدت فعالیت
تخریب تاندون مرتبط با سن (شایع در گروه سنی 50-30 سال)
علائم و تشخیص
علائم شایع:
درد مبهم و دردناک در قسمت خارجی آرنج
دردی که به سمت ساعد انتشار می‌یابد
ضعف در قدرت grip
درد هنگام:
دست دادن
چرخاندن دستگیره در
نگه‌داشتن فنجان قهوه
بلند کردن اجسام
فرآیند تشخیص:
معاینه فیزیکی (تست کوزن، تست میل)
بررسی سوابق پزشکی
مطالعات تصویربرداری (سونوگرافی یا MRI در صورت نیاز)
راهکارهای درمانی مؤثر
درمان‌های محافظه‌کارانه (رویکرد خط اول):
تغییر فعالیت: استراحت از فعالیت‌های تشدیدکننده
درمان با یخ: 20-15 دقیقه چندین بار در روز
داروهای ضدالتهاب: ایبوپروفن یا ناپروکسن برای درد/التهاب
فیزیوتراپی:
تمرینات تقویتی اکسنتریک
روال‌های کششی
درمان اولتراسوند
تکنیک‌های درمان دستی
بریسینگ:
بریس‌های counterforce
آتل مچ برای استفاده شبانه
مداخلات پیشرفته (برای موارد مقاوم):
تزریق کورتیکواستروئید: برای تسکین درد کوتاه‌مدت
درمان PRP: تقویت بهبودی طبیعی
درمان شاک‌ویو: تحریک بافت به‌صورت غیرتهاجمی
تزریق بوتاکس: برای موارد مزمن
گزینه‌های جراحی (به ندرت مورد نیاز):
ترمیم تاندون باز
دبریدمان آرتروسکوپی
تنوتومی اولتراسونیک
زمانبندی بهبودی و انتظارات
فاز اولیه (4-2 هفته): کاهش درد از طریق استراحت و درمان
فاز بازتوانی (8-4 هفته): تقویت تدریجی
بهبودی کامل (6-3 ماه): بازگشت به فعالیت‌های عادی
فاز پیشگیری: تمرینات نگهدارنده مداوم
راهکارهای پیشگیری
تکنیک مناسب: آموزش ورزش و ارزیابی ارگونومیک
بررسی تجهیزات: اندازه راکت و grip مناسب
پیشرفت تدریجی: افزایش آهسته شدت فعالیت
کشش منظم: تمرینات انعطاف‌پذیری ساعد و مچ
حفظ قدرت: تقویت مداوم ساعد
چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم
در صورت مشاهده موارد زیر با پزشک مشورت کنید:
تداوم درد علیرغم 2 هفته مراقبت شخصی
ناتوانی در حمل اشیاء یا استفاده از بازو
مشاهده بدشکلی در آرنج
ایجاد بی‌حسی یا گزگز
تداخل درد شبانه با خواب
چشم‌انداز بلندمدت
با درمان مناسب:
90-80٪ موارد با مراقبت محافظه‌کارانه برطرف می‌شوند
اکثر بیماران به فعالیت کامل بازمی‌گردند
نرخ عود با اقدامات پیشگیرانه پایین است
موارد مزمن ممکن است نیاز به مدیریت مداوم داشته باشند
آرنج تنیس‌بازان معمولاً به خوبی به رویکردهای درمانی جامع پاسخ می‌دهد. مداخله زودهنگام و بازتوانی مناسب کلید بهبودی موفق و پیشگیری از عود هستند. برای دستیابی به بهترین نتایج، با فیزیوتراپیست‌ها و متخصصین پزشکی ورزشی برای توسعه یک برنامه درمانی شخصی‌سازی شده همکاری کنید.
