تومور استخوانی رشد غیر طبیعی بافت در داخل استخوان است که می تواند خوش خیم (غیر سرطانی) یا بدخیم (سرطانی) باشد. انواع شایع تومورهای بدخیم استخوان شامل استئوسارکوم، سارکوم یوینگ و کندروسارکوم است، در حالی که تومورهای خوش خیم مانند استئوکندروما شایع تر اما کمتر تهاجمی هستند.
علائم تومورهای استخوانی شامل درد موضعی، تورم و در برخی موارد شکستگی است. تشخیص معمولاً شامل آزمایش های تصویربرداری مانند اشعه ایکس، ام آر آی و سی تی اسکن است و به دنبال آن بیوپسی برای تأیید نوع تومور انجام می شود. درمان به خوش خیم یا بدخیم بودن تومور بستگی دارد. برداشتن جراحی درمان اولیه برای هر دو نوع است، اما تومورهای بدخیم اغلب به درمان های اضافی مانند شیمی درمانی یا پرتودرمانی نیاز دارند. پیشرفت های جراحی، از جمله تکنیک های حفظ اندام، به طور قابل توجهی نتایج را برای بیماران مبتلا به سرطان استخوان بهبود بخشیده است. تشخیص زودهنگام و درمان جامع کلیدی برای بهبود میزان بقا و حفظ عملکرد است.
