تنگی کانال نخاعی گردنی یک بیماری پزشکی است که با باریک شدن کانال نخاعی در ناحیه گردنی ستون فقرات (متشکل از هفت مهره گردنی) مشخص می‌شود. این تنگی می‌تواند به نخاع و ریشه‌های عصبی فشار وارد کند و منجر به درد، بی‌حسی، ضعف و سایر علائم عصبی شود. شایع‌ترین علل تنگی کانال گردنی شامل تغییرات ناشی از افزایش سن مانند بیماری دژنراتیو دیسک، آرتروز و تشکیل زواید استخوانی است که می‌توانند فضای مورد نیاز نخاع و اعصاب را کاهش دهند.
علائم بیماری
علائم تنگی کانال گردنی بسته به شدت و محل فشار متفاوت است. علائم شایع شامل:
درد گردن
گزگز یا بی‌حسی در بازوها و دست‌ها
ضعف در اندام‌ها
مشکلات در هماهنگی یا تعادل
در موارد شدید، تنگی کانال گردنی می‌تواند منجر به میلوپاتی (آسیب نخاعی) شود که ممکن است باعث ضعف شدید، اختلال در راه رفتن یا از دست دادن کنترل مثانه و روده گردد.
تشخیص و درمان
تشخیص معمولاً شامل مطالعات تصویربرداری مانند MRI یا سی‌تی‌اسکن برای بررسی میزان تنگی و تأثیر آن بر نخاع و ریشه‌های عصبی است. گزینه‌های درمانی بسته به شدت علائم متفاوت بوده و می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
درمان‌های غیرجراحی:
فیزیوتراپی
داروهای ضدالتهاب و مسکن
تزریق اپیدورال استروئید
درمان‌های جراحی:
جراحی کاهش فشار (دکامپرشن): برای برداشتن بافت‌های فشرده‌کننده نخاع
جراحی فیوژن (جوش دادن مهره‌ها): برای تثبیت ستون فقرات
تشخیص زودهنگام و درمان مناسب برای مدیریت علائم و پیشگیری از عوارض بیشتر ضروری است. در صورت تجربه هر یک از علائم ذکر شده، مشورت با متخصص ستون فقرات توصیه می‌شود.
