مدیریت درد مزمن یک رویکرد پزشکی با هدف کاهش درد مداوم است که فراتر از زمان بهبودی معمولی طول می کشد یا بدون علت ظاهری رخ می دهد.
برخلاف درد حاد که اغلب پاسخ مستقیم به آسیب یا بیماری است، درمان درد مزمن می تواند پیچیده و چالش برانگیز باشد. مدیریت مؤثر نیازمند یک رویکرد چند وجهی است که ممکن است شامل دارو درمانی، فیزیوتراپی، حمایت روانشناختی و اصلاح شیوه زندگی باشد.
داروها می توانند از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) تا درمان های پیشرفته تری مانند مواد افیونی یا داروهای ضد درد نوروپاتیک متغیر باشند. فیزیوتراپی به بهبود تحرک و قدرت کمک می کند، در حالی که درمان شناختی-رفتاری به جنبه های روانی زندگی با درد مزمن می پردازد. سایر مداخلات ممکن است شامل بلوک عصب، طب سوزنی، یا تغییرات سبک زندگی مانند رژیم غذایی و ورزش باشد. هدف از مدیریت درد مزمن کاهش سطح درد، بهبود عملکرد و افزایش کیفیت کلی زندگی برای افرادی است که با شرایط درد طولانی مدت زندگی می کنند.
