الکتروکاردیوگرام (EKG یا ECG) یک آزمایش پزشکی است که با استفاده از الکترودهایی که روی پوست قرار میگیرند، فعالیت الکتریکی قلب را در یک دوره زمانی مشخص ثبت میکند.
این یک روش غیر تهاجمی و بدون درد است که معمولا برای تشخیص و نظارت بر شرایط مختلف قلبی استفاده می شود. EKG می تواند ضربان قلب نامنظم (آریتمی)، حملات قلبی (هم در حال حاضر و هم در گذشته) و سایر ناهنجاری های قلبی را شناسایی کند.
در طول آزمایش، الکترودها به قفسه سینه، بازوها و پاهای بیمار متصل می شوند. این الکترودها سیگنال های الکتریکی تولید شده توسط قلب را هنگام ضربان تشخیص می دهند. دستگاه EKG این سیگنال ها را ثبت می کند و یک نمودار (ردیابی) تولید می کند که زمان و مدت هر فاز الکتریکی در چرخه ضربان قلب را نشان می دهد. EKG برای تشخیص طیف وسیعی از بیماری های قلبی، از جمله بیماری عروق کرونر، مشکلات دریچه قلب و پریکاردیت ضروری است. آنها همچنین می توانند برای نظارت بر اثربخشی درمان های بیماری های قلبی و بررسی عملکرد دستگاه های کاشته شده مانند ضربان ساز استفاده شوند. یک EKG استاندارد شامل 12 لید است که هر یک نمای متفاوتی از فعالیت الکتریکی قلب ارائه می دهد که به ایجاد یک ارزیابی جامع از سلامت قلب کمک می کند. نتایج توسط ارائه دهنده مراقبتهای بهداشتی تفسیر میشوند تا مشخص شود که آیا آزمایش یا درمان بیشتری لازم است یا خیر.
