شانه یخ زده یا کپسولیت چسبنده شرایطی است که باعث درد، سفتی و محدودیت دامنه حرکتی در مفصل شانه می شود. معمولاً به تدریج ایجاد می شود و طی سه مرحله پیشرفت می کند: انجماد (حرکت دردناک و کاهشی)، منجمد (سفت اما کمتر دردناک)، و یخ گشایی (بهبود تدریجی در تحرک). علت دقیق شانه یخ زده همیشه مشخص نیست، اما اغلب پس از آسیب دیدگی یا در نتیجه بی حرکتی طولانی مدت، دیابت یا شرایط تیروئید رخ می دهد.
درمان شانه یخ زده بر کاهش درد و بهبود دامنه حرکتی تمرکز دارد. در مراحل اولیه، داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)، فیزیوتراپی و تمرینات کششی می توانند به مدیریت علائم کمک کنند. تزریق کورتیکواستروئید ممکن است برای کاهش التهاب و کاهش درد استفاده شود. فیزیوتراپی با تقویت عضلات اطراف مفصل و بهبود انعطاف پذیری، نقش مهمی در بازگرداندن تحرک شانه ایفا می کند. اگر درمان‌های محافظه‌کارانه با شکست مواجه شوند، ممکن است به روش‌های پیشرفته‌تری مانند منوال تراپی تحت بیهوشی یا جراحی آرتروسکوپی برای آزاد کردن کپسول سفت در اطراف مفصل شانه نیاز باشد. با درمان مناسب، اکثر بیماران می توانند به طور کامل از شانه یخ زده بهبود یابند، اگرچه ممکن است چندین ماه طول بکشد.
