مولتیپل اسکلروزیس (MS) یک بیماری خودایمنی مزمن است که سیستم عصبی مرکزی از جمله مغز و نخاع را تحت تاثیر قرار می دهد. در بیماری ام اس، سیستم ایمنی به اشتباه به غلاف محافظ (میلین) که رشته های عصبی را می پوشاند حمله می کند و منجر به التهاب و آسیب می شود.
این اختلال توانایی اعصاب برای انتقال سیگنال های الکتریکی را مختل می کند و در نتیجه طیف وسیعی از علائم را ایجاد می کند. اینها می تواند شامل خستگی، مشکلات بینایی، ضعف عضلانی، مشکل در هماهنگی و تعادل و تغییرات شناختی باشد.
علائم ام اس در بین افراد بسیار متفاوت است و بیماری می تواند در طول زمان پیشرفت متفاوتی داشته باشد. اگرچه در حال حاضر هیچ درمانی برای ام اس وجود ندارد، اما پیشرفت در درمان ها به طور قابل توجهی مدیریت علائم و کیفیت زندگی بیماران را بهبود بخشیده است.
درمانهای اصلاحکننده بیماری، کورتیکواستروئیدها و درمانهای علامتی معمولاً برای مدیریت اماس مورد استفاده قرار میگیرند و تحقیقات در حال انجام بر روی یافتن درمانهای مؤثرتر و در نهایت درمان متمرکز است.
