تکنیک‌های استئوپاتی شامل رویکردی جامع برای تشخیص، درمان و پیشگیری از طیف وسیعی از مشکلات سلامتی با تمرکز بر سیستم اسکلتی عضلانی است. پزشکان از دستان خود برای ارزیابی ساختار بدن از جمله استخوان‌ها، ماهیچه‌ها و مفاصل استفاده می‌کنند و از دستکاری ملایم برای بازگرداندن عملکرد، کاهش درد و ارتقای سلامت کلی استفاده می‌کنند. این تکنیک‌ها ممکن است شامل کشش بافت نرم، فشار عمیق، تحرک مفصل و حتی روش‌های «ترک‌دار» ملایم برای تشویق فرآیندهای بهبود طبیعی بدن باشد.
هدف استئوپاتی نه تنها درمان علائم، بلکه رفع علل زمینه ای از طریق ارتقاء تعادل بدن و بهبود گردش خون، تحرک و عملکرد اندام است. در حالی که استئوپاتی با درمان دستی همپوشانی دارد، تفاوت های کلیدی وجود دارد. درمان دستی یک اصطلاح جامع است که شامل طیف گسترده ای از تکنیک های عملی مانند ماساژ، تحرک و دستکاری است که عمدتاً بر بهبود سیستم اسکلتی عضلانی متمرکز است.
درمان دستی اغلب مناطق یا علائم خاصی را هدف قرار می دهد که معمولاً توسط فیزیوتراپیست ها برای تسکین درد و بهبود عملکرد مفصل استفاده می شود. در مقابل، استئوپاتی ملاحظات بهداشتی گسترده تری را در بر می گیرد و بدن را به عنوان یک واحد به هم پیوسته می بیند. استئوپات ها در نظر دارند که چگونه یک اختلال در یک بخش ممکن است بر سلامت کلی تأثیر بگذارد و رویکرد آنها ممکن است تکنیک هایی فراتر از دستکاری فیزیکی، ادغام وضعیت بدنی، سبک زندگی و سلامت عاطفی را در برنامه های درمانی بگنجاند. هر دو استئوپاتی و درمان دستی نقش مهمی ایفا می کنند، با استئوپاتی تمرکز جامع تری را ارائه می دهد و درمان دستی باعث تسکین متمرکز بر علائم می شود.
