بیوپسی کلیه یک روش پزشکی است که در آن یک قطعه کوچک از بافت کلیه برای بررسی زیر میکروسکوپ برداشته می شود.
برای تشخیص بیماری های کلیوی، ارزیابی شدت آسیب کلیه و نظارت بر اثربخشی درمان استفاده می شود. این روش شامل استفاده از سوزن برای استخراج نمونه بافتی است که معمولاً توسط سونوگرافی یا تصویربرداری CT هدایت می شود. برای به حداقل رساندن ناراحتی از بی حسی موضعی استفاده می شود.
اندیکاسیون های بیوپسی کلیه عبارتند از: اختلال عملکرد کلیه غیرقابل توضیح، پروتئینوری، هماچوری و نظارت بر کلیه های پیوندی. نمونه بافت برای شناسایی اختلالات کلیوی خاص، مانند گلومرولونفریت، نفریت بینابینی، یا نفروپاتی دیابتی تجزیه و تحلیل می شود. بیوپسی کلیه در حالی که به طور کلی بی خطر است، خطراتی مانند خونریزی، عفونت و درد را به همراه دارد. نتایج اطلاعات ارزشمندی را ارائه می دهد که به راهنمایی برنامه درمانی مناسب برای شرایط کلیوی کمک می کند.
