سینوزیت، التهاب یا تورم بافت پوشاننده سینوس ها است که حفره های توخالی در استخوان های اطراف بینی هستند. به طور معمول، سینوس ها از هوا پر می شوند، اما زمانی که مسدود می شوند و با مایع پر می شوند، میکروب هایی مانند باکتری ها، ویروس ها و قارچ ها می توانند رشد کنند و باعث عفونت شوند.
سینوزیت می تواند در اثر عوامل مختلفی از جمله سرماخوردگی، آلرژی، پولیپ بینی یا انحراف تیغه بینی ایجاد شود.
سینوزیت انواع مختلفی دارد، از جمله حاد، تحت حاد، مزمن و عود کننده. سینوزیت حاد معمولاً کمتر از چهار هفته طول می کشد و اغلب در اثر سرماخوردگی یا عفونت ویروسی ایجاد می شود. از سوی دیگر، سینوزیت مزمن می تواند 12 هفته یا بیشتر طول بکشد و ممکن است با آلرژی های مداوم یا مشکلات ساختاری در حفره بینی مرتبط باشد.
علائم سینوزیت شامل درد یا فشار صورت، گرفتگی بینی، ترشح غلیظ بینی (اغلب زرد یا سبز)، سرفه، سردرد و کاهش حس بویایی است. بسته به علت و شدت عفونت، درمان ممکن است شامل داروهای ضداحتقان بینی، اسپری های بینی نمکی یا داروهای تجویزی مانند آنتی بیوتیک ها یا کورتیکواستروئیدها باشد. در برخی موارد، مداخله جراحی به خصوص برای سینوزیت مزمن ناشی از مسائل ساختاری ممکن است ضروری باشد.
مدیریت سینوزیت اغلب شامل رسیدگی به عوامل زمینه ای مانند آلرژی یا اجتناب از محرک هایی است که ممکن است به عفونت های مکرر منجر شود.
