آلرژی و آسم بیماریهای تنفسی رایجی هستند که به دلیل پیوند قوی با سیستم ایمنی، اغلب در حوزه ایمونولوژی قرار می‌گیرند. آلرژی زمانی رخ می دهد که سیستم ایمنی بدن به موادی مانند گرده گل، شوره حیوانات خانگی، کنه ها، گرد و غبار یا برخی غذاها واکنش بیش از حد نشان دهد و علائمی مانند عطسه، آبریزش بینی، سرفه و مشکل در تنفس را ایجاد کند. آسم یک بیماری مزمن ریوی است که باعث التهاب و باریک شدن مجاری تنفسی می شود و منجر به خس خس سینه، تنگی نفس و سفتی قفسه سینه می شود. بسیاری از افراد مبتلا به آسم از آلرژی نیز رنج می برند، ترکیبی که به عنوان آسم آلرژیک شناخته می شود.
درمان آلرژی و آسم معمولاً شامل شناسایی و اجتناب از محرک ها، همراه با استفاده از داروها است. برای آلرژی، آنتی هیستامین ها، ضد احتقان ها و واکسن های آلرژی (ایمونوتراپی) معمولا تجویز می شود. درمان آسم معمولاً شامل کورتیکواستروئیدهای استنشاقی، گشادکننده‌های برونش و سایر داروهای ضد التهابی برای کنترل علائم و جلوگیری از تشدید عود می‌شود. در موارد شدید، درمان های بیولوژیک ممکن است برای هدف قرار دادن مسیرهای خاص در پاسخ ایمنی استفاده شود. مدیریت آلرژی و آسم اغلب نیازمند یک رویکرد چند رشته ای است که شامل متخصصان ریه و ایمونولوژیست می شود تا به بیماران در مدیریت علائم و حفظ کیفیت بالای زندگی کمک کند.
