سیروز کبدی یک بیماری کبدی پیشرونده است که با اسکار (فیبروز) گسترده بافت کبد مشخص می شود که توانایی اندام را برای عملکرد صحیح مختل می کند. این عارضه ناشی از آسیب مزمن به کبد است که می تواند ناشی از علل مختلفی از جمله عفونت های مزمن هپاتیت B یا C، مصرف بیش از حد الکل، بیماری کبد چرب غیر الکلی و برخی اختلالات ژنتیکی باشد. با پیشرفت سیروز، بافت سالم کبد با بافت اسکار جایگزین می شود، که جریان خون را مختل می کند و توانایی کبد را برای انجام عملکردهای ضروری مانند سم زدایی مواد مضر، تولید پروتئین و تنظیم لخته شدن خون مختل می کند. علائم ممکن است شامل خستگی، زردی (زردی پوست و چشم ها)، تورم شکم، کبودی آسان و گیجی به دلیل تجمع سموم در خون باشد. تشخیص معمولاً از طریق ترکیبی از تاریخچه پزشکی، معاینه فیزیکی، آزمایش خون، مطالعات تصویربرداری (مانند سونوگرافی یا سی تی اسکن) و گاهی اوقات بیوپسی کبد انجام می شود. درمان بر مدیریت علت زمینه‌ای سیروز، کاهش علائم و جلوگیری از آسیب بیشتر کبد تمرکز دارد. این ممکن است شامل تغییرات سبک زندگی (مانند پرهیز از الکل)، داروها، و در موارد پیشرفته، پیوند کبد باشد. نظارت و مدیریت منظم برای بهبود کیفیت زندگی و جلوگیری از عوارض بسیار مهم است.
