کشیدن دندان یک روش رایج دندانپزشکی است که طی آن دندان از حفره استخوانی خود (سوکت) در فک خارج می‌شود. اگرچه دندانپزشکان همیشه اولویت را بر نجات و حفظ دندان طبیعی می‌دهند، اما در برخی شرایط، کشیدن دندان بهترین راهکار برای حفظ سلامت کلی دهان و تسکین درد است.
دلایل اصلی کشیدن دندان چه هستند؟
موارد متعددی ممکن است نیازمند کشیدن دندان باشند، از جمله:
پوسیدگی شدید و غیرقابل ترمیم: زمانی که پوسیدگی به قدری پیشرفته است که به ریشه دندان رسیده و امکان درمان ریشه یا پرکردگی وجود ندارد.
بیماری پیشرفته لثه (پریودنتیت): زمانی که عفونت لثه باعث از بین رفتن استخوان حمایت‌کننده دندان و لق شدن آن شده باشد.
دندان‌های نهفته: که آن مربوط به دندان عقل است که به دلیل کمبود فضا، به صورت زاویه‌دار یا نیمه نهفته رشد کرده و ممکن است باعث درد، عفونت یا آسیب به دندان‌های مجاور شود.
شلوغی و بهم‌ریختگی دندان‌ها (اورکراودینگ): گاهی برای ایجاد فضای کافی جهت مرتب کردن دندان‌ها در درمان ارتودنسی، نیاز به کشیدن یک یا چند دندان وجود دارد.
ضربه و شکستگی شدید: زمانی که دندان بر اثر حادثه به شدت شکسته و ترک آن تا زیر خط لثه یافته باشد.
انواع کشیدن دندان: ساده و جراحی
کشیدن ساده: این روش بر روی دندان‌هایی انجام می‌شود که به طور کامل رویش یافته و در دهان قابل مشاهده هستند. دندانپزشک با استفاده از ابزاری به نام «الواتور» دندان را لق کرده و سپس با «فورسپس» آن را خارج می‌کند. این کار تنها با بی‌حسی موضعی انجام می‌شود.
کشیدن جراحی: این روش پیچیده‌تر برای دندان‌هایی به کار می‌رود که به صورت کامل رویش نکرده‌اند، زیر لثه شکسته‌اند یا نهفته هستند. در این موارد، ممکن است نیاز به ایجاد یک برش کوچک در لثه (فلپ) و حتی برداشتن مقدار کمی از استخوان برای دسترسی و خارج کردن دندان باشد. این کار معمولاً توسط جراح دهان و فک و صورت یا دندانپزشک مجرب انجام می‌شود.
فرآیند کشیدن و مراقبت‌های پس از آن
کل فرآیند با تزریق بی‌حسی موضعی آغاز می‌شود تا شما در طول عمل کاملاً راحت و بدون احساس درد باشید؛ تنها ممکن است احساس فشار داشته باشید.
مراقبت‌های پس از عمل (Aftercare) برای بهبودی سریع و جلوگیری از عارضه دردناک «حفره خشک» (Dry Socket) بسیار حیاتی است. مهم‌ترین دستورالعمل‌ها عبارتند از:
فشار دادن گاز استریل: به مدت ۳۰ تا ۶۰ دقیقه بر روی حفره دندان با فشار ملایم گاز را گاز بگیرید تا یک لخته خون تشکیل شود. این لخته اولین قدم و پایه‌ی اصلی بهبودی است.
محافظت از لخته خون: به مدت حداقل ۲۴ ساعت از مسواک زدن ناحیه، شستشوی شدید دهان، استفاده از نی، تف کردن و کشیدن سیگار خودداری کنید، زیرا این کارها می‌توانند لخته را جدا کنند.
کنترل درد و تورم: از مسکن‌های تجویز شده یا مسکن‌های بدون نسخه (مثل ایبوپروفن) طبق دستور دندانپزشک استفاده کنید. قرار دادن کمپرس یخ بر روی صورت در ناحیه مورد نظر در ۲۴ ساعت اول به کاهش تورم کمک می‌کند.
رژیم غذایی نرم: در روزهای اول تنها از غذاهای نرم و خنک مانند سوپ، ماست، پوره و آش استفاده کنید و از خوردن غذاهای داغ، سفت و ترد اجتناب نمایید.
رعایت بهداشت به آرامی: پس از ۲۴ ساعت، می‌توانید به آرامی و با احتیاط دندان‌ها را مسواک بزنید و از شستشوی ملایم با آب نمک گرم برای حفظ تمیزی ناحیه استفاده کنید.
دوره بهبودی معمولاً بین چند روز تا یک هفته طول می‌کشد. پیروی دقیق از دستورالعمل‌های دندانپزشک، بهترین راه برای اطمینان از یک بهبودی سریع و بدون مشکل است.
