درمان افتادگی رحم بر روی رسیدگی به وضعیتی تمرکز دارد که در آن رحم به دلیل ضعیف شدن بافت های حمایتی لگن به داخل کانال واژن فرو می رود.
این وضعیت می تواند علائمی مانند فشار لگن، بی اختیاری ادرار و مشکل در حرکات روده ایجاد کند.
گزینه های درمانی بسته به شدت پرولاپس متفاوت است و ممکن است شامل هر دو روش غیر جراحی و جراحی باشد. درمانهای غیرجراحی شامل تمرینات کف لگن، اصلاح سبک زندگی و استفاده از پساری است، وسیله ای که برای حمایت از رحم در واژن قرار داده میشود.
هدف گزینه های جراحی ترمیم ساختارهای حمایت کننده لگن است و ممکن است شامل روش هایی مانند هیسترکتومی یا تعلیق رحم باشد.
انتخاب درمان متناسب با نیازهای فرد و با در نظر گرفتن عواملی مانند سن، سلامت کلی و شدت علائم انجام می شود. درمان موثر می تواند علائم را تسکین دهد، کیفیت زندگی را بهبود بخشد و عملکرد طبیعی لگن را بازگرداند.
مشاوره با متخصص زنان یا متخصص کف لگن برای تعیین مناسب ترین رویکرد بسیار مهم است.
